پایان عشق

ره آسمان درون است


پر عشق را بجمبان


پر عشق چون قوی شد


غم نردبان نباشد



تو مبین جهان ز بی روح


که جهان درون دیدست


چو دو دیده را ببستی


زجهان جهان نماند